مردم شهر به گوشید...؟

امشب همه ی میکده را سیر بنوشید

با مردم این کوچه و آن کوچه بجوشید

دیوانه و عاقل همگی جامه بپوشید

در شادیِ این کودک و آن پیر زمینگیر

و فلان بسته به زنجیر و زن و مرد بکوشید

امشب غم دیروز و پریروز و فلان سال

و فلان حال و فلان مال که بر باد فنا رفت...

نخور جان برادر به خدا حسرت دیروز عذاب است

مردم شهر به هوشید...؟

هر چه دارید و ندارید بپوشید و برقصید و بخندید

که امشب سر هر کوچه خدا هست

روی دیوار دل خود بنویسید خدا هست

نه یک بار و نه ده بار که صد بار به ایمان و تواضع بنویسید

خدا هست...خدا هست

سر آن سفره خالی که پر از اشک یتیم است...خدا هست

پشت دیوار گلی پیرزنی گفت:خدا هست

آن جوان با همه خستگی و در به دریها سر تعظیم فرو برد

و چنین گفت:خدا هست

کودکی رفت کنار تخته...

گوشۀ تیرۀ این تخته نوشت:

در دل کوچک من درد زیاد است ولی یاد خدا هست

محمد رضا نظری"لادون پرند"